Öd: Zaman, vakit
-Öd: Zaman, vakit.
Öd: Zaman, vakit, devir, saat, an, mevsim. Aynı karşılıktaki Orta Çağ Türkçesindeki öd sözcüğünden. Aynı çağda Türkçede ödsüz (=vakitsiz) sözü de kullanılmıştır. Macarcaya idö (=zaman, vakit, çağ) şekliyle intikal etmiştir.
Örnek;
“ Tengri teg tengride bolmış Türk Bilge Kagan bu ödke olurtum.”
“ Tanrı gibi gökte olmuş Türk Bilge Kağan’ı bu zamanda, oturdum.”
Kül Tigin Güney Yüzü
Yorumlar
Yorum Gönder